Marc

Skandia Maraton Kwidzyn

Niedziela, 4 października 2009 · dodano: 05.10.2009 | Komentarze 0

Grand Fondo, czas 4:43:26, zaszczytna ostatnia pozycja.
Pogoda w Kwidzynie nie rozpieszczała. Od samego rana było zimno i wiało. Całe szczęscie, że nie padało, bo to dodatkowo utrudniło by trasę.
Start był dziwny jak na Skandię: dystans Mini o 11.00, Medio i GF dziesięć minut później. Tego dnia miało być sporo nowości. Jedną z nich był start w pierwszym sektorze. Ciekawe doświadczenie widzieć wokół siebie same XTR-y :-)
Początek okazał się dość bezpieczny, nie było tradycyjnego asfaltu na początku, więc tempo było odpowiednio wolniejsze. Dzięki temu nie było szaleńców wyprzedzających z prędkością 40 km/h. Tempo od samego początku bardzo spokojne, standardowo zostaję wyprzedzony przez setki bikerów, ale za to w bardzo urokliwych lasach. Jazda pomiędzy drzewami bardzo przyjemna, natomiast na otwartym powietrzu staje się bardzo ciężka. Boczny wiatr przestawiający rowery to tego dnia największy przeciwnik.
Na pierwszej pętli dzieje się niewiele. Kaz z Topsem odjechali na starcie i tyle ich widziałem, Einsteina widuję co parę minut, bo jedziemy w podobnym tempie. Przeliczyłem się czekając na znaczny wzrost siły po solidnym rozgrzaniu się i praktycznie przez cały dystans jadę spokojnie.
W połowie trasy przejeżdżamy przez drewniany mostek, który miał być sporym utrudnieniem tego dnia. Oczywiście były to puste słowa organizatora, ponieważ przejazd po nim był wyjątkowo prosty. Człowiek mógł nawet go nie zauważyć ;-)
W okolicy miejscowości Licze na otwartej przestrzeni silny wiatr osłabia większość zawodników jadących koło mnie. Część wyrywa do przodu, ja się nie forsuję bo mam świadomość dystansu przed sobą. Na około 43 kilometrze zostawiam Einsteina za sobą.
48 km i wjazd na drugą pętlę niedaleko mety. Standardowo pustki. Na dodatek zaczyna padać i robi się jeszcze zimniej. Do bufetu na 15 km nie spotkałem nikogo. Tam wreszcie jakiś nieszczęśnik, którego udaje mi się dogonić, ale na krótko bo okazuje się, że zgubiliśmy trasę. Strata 20 minut mogła okazać się tragiczna w skutkach, ponieważ limit 5-ciu godzin zbliżał się niemiłosiernie. Także piloci dystansów na motorach crossowych nie wiedzieli dokąd jechać. Przy pomocy GPS-a zapisującego ślad udało mi się ustalić w którą stronę należy jechać. W tym czasie także organizator zdecydował się poprawić oznaczenie, które zostało zniszczone przez nieznane osoby. W tamtym miejscu spotkałem 4 osoby, które zgubiły trasę.
Ostatnie kilometry do mety to już tylko walka z samym sobą i kończącym się czasem. Dzięki oznaczeniom ilości pozostałych kilometrów do mety udaje mi się obliczyć jaką średnią powinienem utrzymywać, aby zdążyć przed 16. Dojazd na metę o 15.55 i szczęśliwe zakończenie sezonu.
Drugie ukończone GF, ale znacznie trudniejsze niż pierwsze. Jednak zadowolenie wielkie, ponieważ żaden z kolegów nie zdecydował się na najdłuższy dystans i tym sposobem obroniłem pierwsze miejsce wśród moich znajomych.